O mnie
Właściwości zielonej herbaty i jej lecznicze działanie są doceniane od tysiącleci. Zielona herbata największą popularność zdobyła jako środek na odchudzanie i oczyszczenie organizmu z toksyn. Jakie jeszcze właściwości ma zielona herbata? Jakie są jej wady? Jak przebiega parzenie zielonej herbaty? Ile pić, by przyniosła korzyści zdrowotne? Zielona herbata to pojęcie, pod którym kryją się różne rodzaje herbat. Gatunki zielonej herbaty różnią się między sobą wyglądem liści, kolorem naparu, jego smakiem, zapachem, a także zawartością kofeiny. Wszystko zależy od pory roku i pory dnia, w czasie której zbiera się liście herbaty (podobno najdroższe gatunki zielonych herbat pochodzą z liści zbieranych o świcie i zroszonych poranną rosą), wieku zbieranych liści, ich walorów smakowych, a także od sposobu ich zwijania. Duże znaczenie ma także rejon świata, z którego pochodzi zielona herbata (a co za tym idzie - strefa klimatyczna, w której jest uprawiana). Aby powstała herbata zielona, liście przerabia się najpóźniej w godzinę po ich zerwaniu, nim zaczną fermentować. Dzięki temu, że listki herbaty zielonej nie są poddawane fermentacji, zachowują się w nich niemal wszystkie cenne substancje. A jest ich niemało. Zdaniem Japończyków, regularne picie zielonej herbaty wspomaga leczenie ponad 60 schorzeń. To przede wszystkim: wyjątkowy zestaw polifenoli o różnorodnym działaniu oraz katechiny, silne antyoksydanty, garbniki, alkaloidy, lipidy, aminokwasy, teina, witaminy: A, B, C, E, liczne mikroelementy: wapń, potas, miedź, cynk, mangan, fluor. Ten bogaty zestaw składników sprawił, że zielona herbata zyskała uznanie w oczach naukowców, którzy wciąż odkrywają jej nowe właściwości. Zielona herbata jest polecana na odchudzanie, zwłaszcza pita na noc, przed snem. Jeśli jednak pijemy zieloną herbatę na noc, wybierzmy tę z drugiego parzenia. Wtedy ma właściwości uspokajające i relaksujące. Ta z pierwszego parzenia działa pobudzająco i orzeźwiająco. Zielona herbata swoje właściwości odchudzające zawdzięcza katechinom, a szczególnie substancji o nazwie galusan epigallokatechiny (EGCG). Katechiny zawarte w zielonej herbacie mają istotny i wielokierunkowy wpływ na redukcję tkanki tłuszczowej. Hamują one wchłanianie tłuszczów z pożywienia i nasilają ich zużycie przez organizm. Ponadto zielona herbata zwiększa aktywność niektórych enzymów biorących udział w trawieniu, korzystnie wpływa na metabolizm wątrobowy, nasila termogenezę i przyśpiesza utlenianie tłuszczów. Potwierdzają to zarówno eksperymenty prowadzone na liniach komórkowych, jak i modelach zwierzęcych, Katechiny EGCG zawarte w zielonej herbacie wykazują istotny wpływ na zmniejszenie liczby i objętości komórek tkanki tłuszczowej. Jednocześnie naukowcy zaznaczają, że wnioski płynące z doświadczeń na modelach in vitro i zwierzętach laboratoryjnych nie zawsze da się odnieść do organizmu ludzkiego. Stosowanie używek, takich jak papierosy i alkohol, ma znaczący udział w obniżaniu potencjału przeciwutleniającego organizmu, w tym w ograniczaniu antyoksydacyjnego wpływu katechin z zielonej herbaty. Jeśli więc chcemy odchudzać się z pomocą zielonej herbaty, lepiej unikać używek. Japończycy uważają, że wypicie od 4 do 10 filiżanek tego napoju dziennie korzystnie wpływa na zdrowie i przedłuża życie człowieka średnio o 3 lata. Holendrzy twierdzą, że cztery filiżanki dziennie zmniejszają zachorowalność na miażdżycę. Naukowcy zalecają więc wypijanie każdego dnia kilku szklanek zielonej herbaty dla przyjemności i zdrowia. W Japonii, przed wysuszeniem, herbaciane liście są blanszowane parą wodną. W Chinach suszy się je przez 4-5 minut na ogrzewanych słońcem lub podgrzewanych nad ogniem bambusowych tacach, a następnie poddaje się dalszej obróbce w zwijarkach lub w gorących kotłach. Wyniki prowadzonych obecnie badań wskazują, że zielona herbata może chronić mózg przed różnymi formami starczej demencji. Wykazano bowiem, że polifenole wiążą się z toksycznymi składnikami (nadtlenkiem wodoru i beta-amyloidem), odgrywającymi istotną rolę w rozwoju choroby Alzheimera. Po wchłonięciu przez organizm polifenole rozkładają się, przeobrażając się w nieszkodliwą mieszankę związków. Międzynarodowe badania nad właściwościami zielonej herbaty wykazały jej antynowotworowe działanie. To zasługa m.in. bardzo silnych przeciwutleniaczy, które chronią DNA przed działaniem substancji kancerogennych i zmianami mogącymi prowadzić do rozwoju nowotworów. Dobrze udokumentowane jest zwłaszcza ich ochronne działanie przed rakiem skóry, wywoływanym głównie przez promieniowanie UV. Stwierdzono, że regularne picie zielonej herbaty wyraźnie zmniejsza prawdopodobieństwo zachorowania na ten nowotwór, a ponadto zapobiega poparzeniom słonecznym. Do przygotowania naparu najlepsza jest woda miękka, uboga w wapń i niechlorowana. Niestety, w naszych kranach płynie woda twarda, o dużej zawartości chloru. Jeżeli nie ma możliwości przefiltrowania jej, należy korzystać z mineralnej, niegazowanej, o niewielkiej zawartości wapnia. Napar sporządza się następująco: łyżeczkę suszu zalewa się szklanką wody o temp. 80 st. C. Zielonej herbaty nie zalewa się wrzątkiem! Powinna to być za każdym razem woda świeża, raz gotowana. Herbatę należy parzyć nie dłużej niż 3-4 minuty. Zbyt mocna ma posmak szpinaku lub alg. Wystarczy ją wtedy rozcieńczyć wodą, a zyska na smaku. Czy zieloną herbatę można parzyć wielokrotnie? Pierwsze parzenie powinno się wylać, gdyż obmywa ono liście z zanieczyszczeń. Jednak bez obaw, liście zielonej herbaty można zaparzać kilkakrotnie. Robią tak najwięksi smakosze, czyli Chińczycy i Japończycy. Ponownie parzona herbata jest równie bogata, a nawet bogatsza w składniki mineralne niż ta z pierwszego naparu. Chodzi tu zwłaszcza o rzadko występujący w pożywieniu mangan i fluor. Warto jednak pamiętać, że wilgotnych liści zielonej herbaty nie można przechowywać dłużej niż 12 godzin, ponieważ później rozwijają się na nich grzyby. Warto wiedzieć, że im lepsza jakość liści herbaty, tym lepszy smak naparu i tym więcej parzeń można wykonać. Do zielonej herbaty nie powinno się dodawać cytryny! Wówczas napar staje się kwaśny, a przez to glin dostaje się z liści do naparu. Nie powinno się jej pić także z mlekiem, gdyż osłabia ono aktywność i wchłanianie dobroczynnych polifenoli.