Ze względu na koszt, smak i właściwości barwiące szafranu, w celach kulinarnych wykorzystuje się niewielkie jego ilości - kluczem jest równomierne rozprowadzenie przyprawy w potrawie. Można go skruszyć na drobny proszek w moździerzu, jednak łatwiej jest rozpuścić szczyptę przyprawy w filiżance gorącej wody – powstanie wtedy pożądany smak i kolor. Dobrej jakości szafran powinien zwiększyć swoją objętość przy kontakcie z wodą, dlatego jedna filiżanka wystarcza na 0.5kg w ryżu. Sproszkowany szafran dodawany jest bezpośrednio do przyrządzanej potrawy, jednak należy zwrócić szczególną uwagę na jego jakość przed zakupem, gdyż często jest podrabiany. Szafran należy przechowywać w chłodnym, suchym miejscu, z daleka od światła. Szafran pojawia się mauretańskiej, śródziemnomorskiej i azjatyckiej kuchni. Jego najczęstszym zadaniem jest przebarwienie ryżu na kolor żółty, jak np. w świątecznym indiańskim daniu pilaw czy risotto ”Milanese”, które dzięki delikatnemu smakowi przyprawy jest najbardziej znaną włoską potrawą z ryżu. Bardzo dobrze komponuje się z rybami i owocami morza, jest także kluczowym składnikiem hiszpańskiej paelli i bouillabaisse. W Anglii, szafran jest najpowszechniej używany jako składnik kornwalskich bułeczek szafranowych, jest także - wraz z suszonymi owocami - dodawany do ciasta drożdżowego. Szafran zawiera związki roślinne znane z właściwości przeciwutleniających, zapobiegających chorobom i korzystnych dla zdrowia. Znamiona szafranu zawierają olejki eteryczne oraz szafranal nadający charakterystyczny smak siana. Inne olejki występujące w tej roślinie to: cyneol, borneol, geraniol, limonen, p-cymen, linalool, oraz olej terpinowy. Szafran posiada wiele nielotnych składników aktywnych, w tym crocin, związek karotenoidowy, który nadaje znamionom charakterystyczny złoto-żółty kolor. Zawiera również inne karotenoidy, w tym zeaksantynę, likopen, i ß karoten. Są to ważne przeciwutleniacze, które pomagają chronić organizm przed chorobami wywołanymi stresem, a także przed nowotworami i infekcjami – szafran wykazuje bowiem działanie wspomagające system immunologiczny. Składniki aktywne szafranu znajdują zastosowanie w wielu tradycyjnych lekach w tym antyseptycznych, przeciwdepresyjnych, przeciwutleniających, wspomagających układ trawienny oraz przeciwdrgawkowych. Szafran jest bardzo dobrym źródłem potrzebnych minerałów, takich jak miedź, potas, wapń, magnez, żelazo, selen, magnez i cynk. Potas jest ważnym składnikiem komórek i płynów ustrojowych, pomagającym kontrolować tętno i ciśnienie krwi. Mangan i miedź z kolei współdziałają z enzymem antyoksydacyjnym dysmutazy ponadtlenkowej, a żelazo jest niezbędne do wytwarzania czerwonych krwinek. Źródło: https://www.shadertoy.com/user/Szafran