Tamaryndowiec malabarski (Garcinia cambogia) to gatunek wiecznie zielonych drzew występujących popularnie w klimacie tropikalnym, głównie w Tajlandii. Ponadto roślina ta uprawiana jest na terenach południowo-wschodniej Azji oraz zachodniej i centralnej Afryki. Jest to wysokie drzewo, posiadające liście o pięknym ciemnozielonym kolorze, których długość nie przekracza 12 cm. Pień od dołu jest nagi, a u góry rozgałęzia się i tworzy okazałą koronę. Charakterystyczne dla niego są także małe żółto-pomarańczowe owoce przypominające swoim wyglądem dynię, niedojrzałe zaś mają kolor zielony. Drzewo kwitnie w okresie przypadającym na porę suchą. Owoce G. cambogia, które po wysuszeniu mają kwaśno-słony smak, od tysięcy lat wykorzystywane są jako przyprawa w kuchni indyjskiej, tajskiej oraz Sri Lanki. Zmielony proszek stosowany był głównie, aby podkreślić smak curry, mięsa, ryb i owoców morza. Z tamaryndowca przygotowuje się także orzeźwiający napój. Dodatkowo wywar z owoców jest jednym z najważniejszych składników stosowanych w tradycyjnej medycynie Indii. Hindusi roślinę tę przepisywali najczęściej w przypadku dolegliwości ze strony układu trawiennego, a także przy bólach reumatycznych, stanach zapalnych stawów oraz w celu zwalczania pasożytów przewodu pokarmowego. Roślina ta jest popularnym składnikiem suplementów diety wspierających odchudzanie. Skórka jej owoców zawiera bowiem duże ilości kwasu hydroksycytrynowego (HCA), który jak wynika z badań hamuje powstawanie tkanki tłuszczowej oraz kontroluje apetyt. Od ponad 60 lat obserwuje się stały wzrost zainteresowania tą rośliną i prowadzonych jest coraz więcej badań nad jej terapeutycznym wykorzystaniem. O odkryciu właściwości odchudzających tamaryndowca można przeczytać wiele anegdot oraz najróżniejszych historii. Według jednej z nich, marynarze przepływający przez kanał Sueski chętnie zaopatrywali się w owoce tej rośliny, gdyż ich spożywanie miało chronić przed szkorbutem. Ze względu na kwaśny smak nie była to jednak smaczna przekąska, dlatego później zaczęto nią karmić przewożone na statkach zwierzęta. Po jakimś czasie, podczas dłuższych rejsów, zaobserwowano, że karmiona owocami trzoda chlewna traciła na wadze. Dzięki temu zaczęto uważać, że tamaryndowiec redukuje masę ciała. Odkrycie to wywołało niesamowite poruszenie wśród lekarzy, którzy także podróżowali tymi statkami. Po powrocie na ląd otwierali oni własne ośrodki, w których leczyli otyłość, a sekretnym środkiem ich terapii były właśnie owoce G. cambogia. Najważniejszym składnikiem obecnym w owocach tamaryndowca malabarskiego jest kwas hydroksycytrynowy (HCA, ang. hydroxycitric acid). Związek ten odpowiedzialny jest głównie za przyspieszanie metabolizmu. Ponadto owoce tej rośliny są źródłem mikro- i makroskładników, a także witamin, takich jak: wapń, fosfor, tiamina (witamina B1), ryboflawina, czy niacyna (witamina B3). Owoce tamaryndowca malabarskiego są bogatym źródłem kwasu hydroksycytrynowego (zawartość tego składnika w ich skórce wynosi ok. 50%). Udowodniono, że związek ten wpływa korzystnie na kontrolę profilu lipidowego krwi. W jednym z badań pacjenci przyjmowali HCA przez 8 tygodni (3 razy po 500 mg dziennie). Po tym czasie odnotowano u nich 18% spadek stężenia cholesterolu oraz 26% redukcję poziomu trójglicerydów. Dodatkowo wyniki przeprowadzonych prób klinicznych sugerują, że HCA pobudza aktywność receptora LDL (low density lipoprotein), czyli “złej” frakcji cholesterolu, przyczyniając się tym samym do jej skuteczniejszego usuwania z organizmu. Kwas ten może więc skutecznie ograniczać ryzyko wystąpienia miażdżycy. W tym samym badaniu zauważono także, że tamaryndowiec malabarski ma również właściwości hipotensyjne, czyli obniżające ciśnienie krwi. Ekstrakt z owoców G. cambogia wpływa korzystnie na regulację poziomu glukozy we krwi. Udowodniono bowiem, że hamuje on wchłanianie glukozy z przewodu pokarmowego oraz znacząco poprawia metabolizm tego węglowodanu. Ponadto stosowanie wyciągu obniża poposiłkowe stężenie insuliny. Wyniki przeprowadzonych badań pokazują, że HCA zwiększa w mózgu stężenie 5-hydroksytryptofanu. Związek ten jest prekursorem, z którego dalej powstaje serotonina – jeden z najważniejszych neuroprzekaźników. Jest ona nazywana “hormonem szczęścia”, a wzrost jej zasobów w ośrodkowym układzie nerwowym skutkuje poprawą nastroju oraz większym komfortem psychicznym. Ponadto podczas snu, serotonina przekształcana jest w melatoninę. Substancja ta ma z kolei zasadnicze znaczenie dla koordynacji rytmu dobowego człowieka, w tym między innymi snu i czuwania. Melatonina produkowana jest głównie w nocy, gdyż proces jej wytwarzania pozostaje pod hamującym wpływem światła. Warto więc pamiętać o unikaniu sztucznego oświetlenia w porze snu, a wtedy ekstrakt G. cambogia może być skutecznym środkiem wykorzystywanym w terapii bezsenności.

Źródło:

1. https://telegram.me/BioTrendyPL/34

2. https://telegram.space/BioTrendyPL/34