Szafran charakteryzuje się piękną barwą i wyjątkowym aromatem. Obecnie jest jedną z najdroższych przypraw na świecie. Często określa się go mianem złotej przyprawy, co po części wynika z jego wysokiej ceny, ale również bogactwa właściwości. Już na początku XI wieku powszechnie znano szereg zastosowań szafranu. Dawniej wykorzystywano go między innymi w leczeniu bezsenności czy melancholii. Co to jest szafran i jak go używać? Krokus uprawny (Crocus sativus) to roślina powszechnie uprawiana w Turcji, Iranie, Indiach, a także w południowej Europie, głównie w Grecji, Hiszpanii oraz Francji. To z jej wysuszonych i zmielonych znamion kwiatowych pozyskuje się najdroższą przyprawę na świecie – szafran. Nazwa „szafran” wywodzi się z języka arabskiego i oznacza „być żółtym”. Kolor szafranu to jedna z jego największych zalet. Dawniej wykorzystywano go jako dodatek do perfum oraz do nadawania żółtej, słonecznej barwy różnym tkaninom, między innymi do ozdabiania urzędniczych tog w antycznym Rzymie. Ceniony był także w Egipcie oraz Babilonii. Dawniej cena funta wysuszonego szafranu warta była około 80 dni pracy robotnika. Do dzisiaj jest to droga przyprawa, co związane jest z pracochłonnym sposobem pozyskiwania nitek szafranu. W szafranie wyróżnić można ponad 150 różnych aromatycznych związków lotnych. Przede wszystkim krocetynę oraz jej pochodne, zeaksantynę, likopen oraz barwniki α-karoten i ß-karoten. W znamieniu słupka obecny jest olejek eteryczny, w którym znajduje się główny związek czynny – safranol. Ponadto jest to również źródło żółtego barwnika – krocyny, gorzkiej pikrokrocyny, pektyn, śluzów, cukrów i tłuszczów. W szafranie znajdują się też witaminy z grupy B (B1 oraz B2). Szafran ma także właściwości lecznicze, dlatego interesuje się nim współczesna medycyna. Okazuje się, że składniki aktywne w nim zawarte charakteryzują się cennymi właściwościami. Szczególnym zainteresowaniem cieszy się krocyna. Dzięki jej właściwościom przyprawa ta może być wykorzystywana w leczeniu wrzodów żołądka. Ma właściwości przeciwnowotworowe, szczególnie w przypadku raka jelita grubego. Doświadczenia pokazują, że krocyna wykazuje działanie hamujące w stosunku do trzech linii komórkowych nowotworu jelita grubego. Wyciągi otrzymywane z szafranu mają właściwości spazmolityczne, przeciwzapalne, obniżające ciśnienie i stężenie cholesterolu. Działają przeciwbólowo i moczopędnie, a także pobudzają apetyt i uspokajają. Szafran ma również właściwości poprawiające potencję. Do dzisiaj w Iranie szafran jest bardzo popularnym afrodyzjakiem oraz lekiem na dysfunkcje seksualne. Źródło: https://ec2-3-90-27-175.compute-1.amazonaws.com/userprofile/show?userId=0xwxi1xcst6