Napięcie fizyczne i psychiczne towarzyszy nam każdego dnia. Można powiedzieć, że życie toczy się w rytmie naprzemiennych faz napięcia i odprężenia. O stresie w powszechnym rozumieniu zaczynamy mówić, kiedy dochodzi do przeciążenia psychicznego i fizycznego. Model stresu, jako bodźca, opisuje go jako rzeczywistą i nieodpartą siłę, która działa na osobę. Tak więc stresem w tym ujęciu jest wszystko, co wywołuje emocjonalny i fizyczny dyskomfort. Schemat ten nie wyjaśnia jednak, dlaczego jedne osoby wydają się być bardziej odporne na stres niż inne. Odpowiedzi na to pytanie dostarcza kolejny model stresu, jako reakcji człowieka na otoczenie. Zgodnie z tym podejściem czynniki takie jak: konflikty w pracy, kłótnie małżeńskie i inne trudne sytuacje, prowadzą do różnych objawów stresowych zarówno fizycznych, jak i psychicznych (wrzody żołądka, nadciśnienie, zaburzenia psychiczne). Obecnie największą popularnością cieszy się transakcyjny model stresu i radzenia sobie z nim, który kładzie nacisk na psychikę danej jednostki w doświadczaniu trudnej sytuacji. Zgodnie z tym podejściem, po pojawieniu się trudnej sytuacji (stresora), każdy człowiek dokonuje tzw. oceny pierwotnej – ocenia na ile szkodliwy jest dany czynnik. Po nim następuje ocena wtórna – czyli analiza zasobów, jakie posiadamy, aby przeciwdziałać szkodzie. Od tych dwóch ocen zależy poziom napięcia emocjonalnego oraz sposób radzenia sobie ze stresem. Link: https://www.researchgate.net/deref/https%3A%2F%2Fwww.biotrendy.pl%2Fuspokojenie-i-sen%2Fnajczesciej-wybierane-uspokojenie-i-sen%2F