Najprościej mówiąc, jest to choroba polegająca na ubytku masy kostnej, co objawia się łamliwością kości. Nierzadko urazy spowodowane osteoporozą nie są bolesne, co utrudnia wykrycie choroby. W Polsce może na tę przypadłość cierpieć nawet 2 miliony osób. Zdecydowana większość z nich to kobiety, jednak sprawa dotyczy również mężczyzn. Osteoporoza najczęściej występuje po 60 roku życia, a w przypadku kobiet może rozpocząć się nawet po 40. roku życia i ma to związek z okresem menopauzy. Około 80% przypadków stanowi osteoporoza pierwotna, natomiast w reszcie przypadków dochodzi do reakcji organizmu na leki, alkoholizm czy zaburzenia hormonalne. Istnieje kilka ważnych aspektów naszego zdrowia, na które powinniśmy zwrócić uwagę. Niektóre z nich są możliwe do wyeliminowania. O jakich czynnikach mowa? Są to przede wszystkim: Wiek (ludzki szkielet traci masę naturalnie od 25.-30. roku życia). Płeć (kobiety chorują częściej). Zmiany hormonalne (menopauza). Obciążenia genetyczna – występowania osteoporozy w rodzinie. Choroby nerek, tarczycy, zaburzenia trawienia i wchłaniania składników pokarmowych. Wysokie spożycie alkoholu, palenie papierosów. Niewielka aktywność fizyczna. Dieta uboga w wapń. Niedobory witaminy D. Niektóre leki sterydowe. Podstawowym powodem gorszej kondycji kości i ich łamliwości jest niedobór wapnia w organizmie. Wapń, a dokładniej siatka kolagenowa z soli wapnia, odpowiada za strukturę kości i ich wytrzymałość. Zrzeszotnienie kości, czyli osteoporoza, powstaje gdy naturalna przyswajalność wapnia w organizmie człowieka spada. Co za tym idzie, gości nie mają tak gęstej struktury i są podatne na złamania. Proces ten najbardziej dotyczy wrażliwych elementów szkieletu, tj. kręgi w odcinku piersiowo-lędźwiowym, szyjki kości udowej, żeber oraz kości promieniowej. To tam najczęściej dochodzi do bolesnych złamań, które mogą doprowadzić do upośledzenia ruchów motorycznych, w związku z czym osoba chora może stracić możliwość swobodnego chodzenia. Niestety, osteoporoza nie daje objawów. Gdy już dochodzi do złamań, choroba jest w zaawansowanym stadium. Jednym z podstawowych badań, które może pomóc w ocenie postępu choroby, jest densytometria. Badanie to określa gęstość kości w odcinku lędźwiowym lub biodra. Ponadto warto wykonać morfologię krwi, która odpowie na pytania związane z gospodarką wapnia w organizmie. Jeśli stwierdzono u nas osteoporozę (lub jej wczesne stadium – osteopenię), lekarz najczęściej przepisuje generyczne bisfosfoniany, wśród których wyróżnia się alendronian, ryzedronian i ibandronian. Powodują one zahamowanie resorpcji wapnia – tj. jego utratę w kościach oraz działają zapobiegawczo przeciwko złamaniom. W osteoporozie istotna jest odpowiednia dieta wsparta suplementacją. Nie może w niej zabraknąć białka, magnezu, potasu i wapnia. Ponadto, niezwykle istotna jest suplementacja witaminy D. Niestety, w naszej szerokości geograficznej brak słońca powoduje, iż nasze ciała nie są w stanie wytworzyć dostateczną ilość witaminy D. A jest ona potrzebna, ponieważ uczestniczy w wchłanianiu wapnia z przewodu pokarmowego. Warto jednak pamiętać, aby suplementację należy przeprowadzać pod ścisłą kontrolą lekarza. Nadmiar wapnia w organizmie może mieć negatywne skutki i prowadzić do zwapnienia naczyń krwionośnych. Źródło: http://www.good-tutorials.com/users/Osteoporoza