O mnie
Mapy XML to jedna z najbardziej niezrozumianych i błędnie wykorzystywanych rzeczy w kontekście optymalizacji dla wyszukiwarek. We wszelkiego rodzaju poradnikach dotyczących SEO możemy znaleźć tezy jakoby mapa XML była „niezbędnym elementem działań SEO” albo miałaby „ułatwiać wyszukiwarce indeksowanie”. W tym artykule dowiesz się jakie są wady zamieszczania na stronie i przesyłania jej za pomocą GSC (w przypadku stron dla których nie zostały one opracowane) a także jakie zalety niesie korzystanie z map XML (w witrynach dla których faktycznie zostały opracowane). Czym są mapy witryn XML (Sitemap XML)? Mapa XML witryny to plik w języku XML, w którym podaje się przede wszystkim informacje o podstronach danej witryny ale także różnych załącznikach w witrynie (filmów, plików audio, txt, pdf, doc i wiele więcej) oraz relacjach między nimi. Wyszukiwarka czyta ten plik, aby „inteligentniej” indeksować witrynę czyli pobierać z niej informacje by potem móc je wyświetlić w wynikach wyszukiwania. Mapa witryny informuje robota, że te obiekty istnieją i o tym które pliki są ważniejsze od innych w Twojej witrynie. Na początku dokumentu deklarowany jest format i wersja. Właściwą listę podstron otwiera tag urlset, który zawiera poszczególne elementy url. Każdy obiekt url zawiera adres, datę, czas ostatniej modyfikacji i priorytet. Tutaj się nasuwa pierwsze pytanie. Skąd zwykły zjadacz chleba ma wiedzieć jaki nadać priorytet albo częstotliwość zmian dla poszczególnych url? Mam to jakoś przewidzieć czy jakoś dobrać „na wyczucie”? Z pomocą przychodzą narzędzia takie jak XML-Sitemaps.com – dostrajają te wartości na podstawie ilości linków prowadzących do danej podstrony. I tutaj kolejne pytanie. Czy to aby na pewno dobry pomysł? Do strony „o-mnie” prowadzi bardzo wiele linków jednak bardzo rzadko występują na niej zmiany. Mam teraz kazać wyszukiwarce sprawdzać ją codziennie czy (paradoksalnie) całkowicie usunąć ją z mapy XML? Kiedy należy stosować mapę XML? Google w oficjalnej dokumentacji pisze o tym wyraźnie, że jeżeli strony witryny są poprawnie połączone za pomocą linkowania wewnętrznego, to roboty indeksujące poradzą sobie z indeksowaniem wszystkich treści. Mapy XML należy stosować jeżeli strona spełnia jedno z poniższych kryteriów: Twoja strona jest nowa i prowadzi do niej mało linków z zewnątrz. Komentarz jest tutaj zbędny – w przypadku nowych stron, jest to jedyny sposób by zaistnieć w internecie. Warto to zrobić jeżeli jest to strona ultra niszowa ponieważ niemal od razu może zdobywać ruch z wyszukiwarki. Twoja witryna jest naprawdę bardzo duża – o ilu podstronach mowa? Dokładnie nie wiadomo ale jak na amerykańskie standardy pewnie mowa o co najmniej tysiącach podstron. Twoja strona posiada duży zbiór zarchiwizowanej treści, która jest odizolowana (nie prowadzą do nich linki) – to oczywiste, mapa to jedyny sposób by roboty indeksujące do tych treści dotarły i je zindeksowały. Mogą to być bardzo wartościowe publikacje naukowe lub zarchiwizowane zbiory literatury. Twoja strona zawiera wiele przechowywanej lokalnie bogatych treści typu multimedia, pdfy itd… Twórcy wyszukiwarki zaznaczają, że stworzenie i zgłoszenie mapy witryny nie gwarantuje, że wszystkie elementy zostaną indeksowane, ponieważ procesy indeksacji nawet w obrębie mapy witryn opierają się na złożonych algorytmach planowania. Wyszukiwarka nie indeksuje twojej strony tylko dlatego, że wyraziłeś taką chęć za pomocą przesłania pliku XML zawierającego linki do podstron, które Ty uznajesz za wartościowe i którym Ty nadałeś jakieś tam swoje priorytety. Misją Google jest zwracanie wartościowych wyników na zapytania użytkowników i to właśnie dlatego ta wyszukiwarka obecnie dominuje w Internecie, zwracane wyniki są trafne i wartościowe. Ludzie na całym świecie ufają wyszukiwarce a kto jest pierwszy w Google – zazwyczaj ma więcej racji. Tak jak dodajemy znacznik rel=”nofollow” dla stron technicznych, typu regulamin, polityka prywatności i przykładowo regulamin zwrotów, tak samo nie powinniśmy dodawać tych podstron do map witryny. Jeżeli już je stosujemy muszą one być z godne z tagami meta robots i linkowaniem za pomocą rel”nofollow”. Jeżeli nadanie wysokiego priorytetu znajdującym się podstronom w mapach XML niesie jakąkolwiek wartość dla pozycjonowania to z pewnością nie jest ona większa od… umieszczenia linku na głównej stronie serwisu. Nadając wysoki priorytet w mapie XML podstronom, które nie zdobywają ruchu i których nie ma wysoko w rankingu na wartościowe frazy marnujemy crawl-budget czyli czas jaki wyszukiwarka przeznaczyła na naszą stronę w danym dniu, tygodniu czy miesiącu. W ten sposób możemy opóźniać pojawianie się nowych artykułów w wynikach wyszukiwania. Do generowania map witryny można użyć oprogramowania wykonującego się po stronie serwera np. Enarion phpSitemapsNG, Google Sitemap Generator, Simple Sitemaps, XML Sitemap Generator. Alternatywną i nieco bardziej przyjaźniejszą przeciętnemu użytkownikowi systemu CMS są wtyczki do generowania map. Wpisując w wyszukiwarce XML Sitemap i nazwę twojego CMSa zapewne znajdziesz wiele gotowych rozwiązań. Trzecim rozwiązaniem są usługi zewnętrzne takie jak np. XML-Sitemaps Generator i wiele więcej. Posiadają one często wiele innych przydatnych funkcji np. wyszukują zepsutne linki (ang. broken links) na stronie, które warto usunąć. Niestety, narzędzia automatyczne nie mają pojęcia jakie strony są ważne a jakie mniej. Obliczają priorytet na podstawie ilości linków przychodzących do danej podstrony lub hierarchii w taksonomii adresów URL. W wyniku czego największy priorytet ma polityka prywatności, regulamin albo strona kontakt. Koncentracja na tagach albo podstronach kategorii też może nie być najlepszą strategią jeśli chodzi o nadawanie priorytetów stronom – tak tylko podpowiadam.
Źródło:
1. https://comments.bot/thread/Oy5ndbexW
Podpis