Feromony (lub feromony) to substancje chemiczne wytwarzane przez niektóre organizmy i uwalniane do środowiska zewnętrznego w celu wywołania określonego zachowania u przedstawicieli tego samego gatunku; możemy zatem porównać feromony do chemicznych posłańców, zdolnych do zastępowania słów i pisma w celu regulowania stosunków społecznych między zwierzętami. Feromony, które są szczególnie ważne dla ssaków i niektórych owadów, mogą determinować różne reakcje behawioralne; niektóre, na przykład, są wydzielane w celu oznaczenia terytorium, inne w celu zakomunikowania obecności pożywienia, a jeszcze inne jako zew seksualny. Te ostatnie mogą być reprodukowane w laboratorium i wykorzystywane w zintegrowanej ochronie przed szkodnikami do zakłócania aktywności seksualnej szkodliwych owadów lub wabienia ich do określonych pułapek. Również ludzie wydają się produkować niewielkie ilości feromonów płciowych, ale ich znaczenie społeczne jest osłabione. Synteza tych posłańców jest powierzona gruczołom apokrynowym, w szczególności tym, które znajdują się za uchem, w jamie pachowej i w okolicy narządów płciowych. W ostatnich latach pojawiło się kilka kolejnych badań, których celem było zbadanie roli feromonów w relacjach międzyludzkich; wydaje się, że substancje te mogą wpływać na preferencje seksualne na podstawie pokrewieństwa genetycznego między dwoma osobnikami; wszystko to w celu zagwarantowania ewolucji gatunku. Warto zwrócić uwagę na obecność na rynku licznych sprayów na bazie feromonów, które obiecują zwiększyć atrakcyjność seksualną. Oczywiście, nie ma naukowych dowodów na poparcie tych twierdzeń, ale produkt może nadal mieć pożądany efekt poprzez działanie pośrednio na poziomie psychicznym. W rzeczywistości, polegając na domniemanej atrakcyjności seksualnej syntetycznych feromonów, dana osoba może sprawiać wrażenie bardziej pewnej siebie, a tym samym bardziej atrakcyjnej w oczach rozmówcy. Pomysł, że ludzka fizjologia ciała i zachowanie mogą reagować na ludzkie feromony jest naturalnym przedłużeniem tego, że każde inne zwierzę to robi. Pomimo ogromnych wysiłków badawczych, wciąż istnieją bardzo fragmentaryczne informacje na ten temat. Najbardziej oczywistym ograniczeniem badań jest liczba podmiotów, na których można dokonać analizy. Kolejnym problemem jest fakt, że ludzie, ze względu na swoją inteligencję, nie podlegają wpływowi chemii feromonów w taki sam sposób jak owady czy ssaki w ogóle; różne badania wykazały, że ludzie, poza impulsami dyktowanymi przez obecność feromonów, zachowują się w dużej mierze biorąc pod uwagę również doświadczenie i kontekst. Interesujące jest na przykład to, że u dorosłych to kultura decyduje o tym, co jest dobrym zapachem, a co nie: dla noworodka nie ma czegoś takiego jak zapach, każdy zapach jest po prostu interesujący; edukacja, którą otrzymuje później, uczy go rozróżniać, co jest uważane za dobry, a co za zły zapach; do tego dochodzi percepcja węchowa, która będąc subiektywną, może sprawić, że wyrazi on preferencję lub nie dla danego zapachu. Suma tych czynników sprawia, że trudno jest określić, które substancje działają jak feromony i w jaki sposób (i w jakim stopniu) na nas oddziałują. Najbardziej oczywiste efekty feromonalne zidentyfikowane u ludzi to te, które powodują zmiany fizjologiczne, ponieważ są one łatwiejsze do zaobserwowania i określenia ilościowego, a niektóre badania wykazały na przykład, że: Związek obecny w wydzielinach pachowych mężczyzn zwiększa poziom kortyzolu (hormonu związanego ze stresem) i wpływa na uwalnianie hormonu luteinizującego (hormonu regulującego cykl miesiączkowy) u kobiet. Inny związek obecny w wydzielinach pachowych kobiet wpływa na cykl menstruacyjny innych kobiet narażonych na jego działanie. Najciekawszym behawioralnym efektem feromonalnym, na który istnieją dowody, jest to, że dzięki szczególnemu związkowi wydzielanemu przez karmiące kobiety z gruczołów Montgomery'ego, małe kropki wokół aureoli brodawki sutkowej. Po wystawieniu śpiących niemowląt na działanie tego środka, otwierały one usta i zaczynały próbować ssać, a ponieważ związek ten został wyekstrahowany od różnych kobiet, możliwe jest, że był to feromon, ale znowu nie ma pewności. Jeśli chodzi o feromony płciowe, wydaje się, że człowiek również wytwarza ich niewielkie ilości, jednak ich znaczenie społeczne jest mniejsze. Posłańcy ci są syntetyzowani przez gruczoły apokrynowe, szczególnie te zlokalizowane za uchem, w jamie pachowej i w okolicach narządów płciowych. Istnieje wiele badań mających na celu zbadanie roli feromonów w relacjach międzyludzkich. Wydaje się, że substancje te mogą mieć wpływ na preferencje seksualne w odniesieniu do pokrewieństwa genetycznego między dwoma osobnikami i zawsze w celu zagwarantowania ewolucji gatunku.