O mnie
Niedokrwistość jest dość często stwierdzana u kobiet w ciąży. Choć zazwyczaj jest spowodowana zmianami zachodzącymi w organizmie przyszłej matki, nie wolno jej bagatelizować. Niedokrwistość związana jest ze spadkiem poziomu hemoglobiny, która stanowi nośnik dla czerwonych krwinek. Anemię u kobiet ciężarnych stwierdza się, kiedy poziom hemoglobiny jest niższy niż 11 g/dl lub gdy poziom hematokrytu nie przekracza 33%. Anemię koniecznie powinno się leczyć, ponieważ może się przyczynić do wystąpienia zaburzeń rozwoju płodu, wad wrodzonych, a w pierwszych miesiącach ciąży nawet poronienia. Winowajcą anemii u kobiet ciężarnych zazwyczaj jest niedobór żelaza (ale i kwasu foliowego), wynikający często z tego, że pierwiastek ten jest niedostatecznie wchłaniany przez organizm kobiety. Planując ciążę, warto poddać się badaniu krwi, które pozwoli ocenić, czy przyszłej mamie nie będzie grozić anemia. Regularne badania krwi należą do standardu opieki medycznej, lekarze zazwyczaj zalecają, by przy każdym badaniu krwi określać poziom hemoglobiny, żelaza, a czasem i zapasów żelaza w organizmie (ferrytyna). Objawy anemii w okresie ciąży Jednym z najbardziej charakterystycznych objawów anemii u kobiet w ciąży jest uczucie stałego zmęczenia. Jeśli dochodzą do tego: osłabienie włosów i paznokci, problemy z koncentracją, stałe uczucie zmęczenia, większa podatność na infekcje czy bladość i kołatanie serca, koniecznie trzeba zgłosić te objawy lekarzowi. Paradoksalnie, większość wymienionych objawów jest podobnych jak naturalne symptomy ciąży, która jest przecież odmiennym stanem fizjologicznym, a nie chorobą. To dlatego tak ważne jest wczesne wykonanie badań krwi, aby w razie niskiego poziomu hemoglobiny można było jak najszybciej zacząć jego wyrównywanie. Jak leczy się anemię u ciężarnych? W przypadku wystąpienia anemii u kobiety ciężarnej bardzo istotne jest odpowiednie skomponowanie diety. Powinno się w niej znaleźć jak najwięcej produktów bogatych w żelazo, takich jak: ciemne pieczywo, sardynki, żółtka jaj, wołowina, cielęcina, a także fasola, soja i gruboziarniste kasze. W ciąży, a także jeszcze podczas jej planowania, wskazane jest ograniczenie spożywania tych, które mogłyby utrudniać przyswajanie żelaza (napoje typu cola, czarna herbata, kawa). Warto włączyć do diety składniki zawierające duże ilości witaminy C, by ułatwić wchłanianie żelaza (sok z kwiatu czarnego bzu lub aceroli, natka pietruszki i warzywa, owoce cytrusowe). Jeśli okaże się, że odpowiednio skomponowaną dietą nie uda się wyrównać poziomu hemoglobiny, konieczne będzie zastosowanie suplementacji. Lekarz najczęściej przepisuje konkretny preparat i określa jego dawkowanie. Badania profilaktyczne (morfologia, poziom żelaza i ferrytyny), dbałość o zróżnicowaną i zbilansowaną dietę, a także – w razie takiej potrzeby – wdrożenie odpowiedniej suplementacji, pozwolą przyszłej mamie zachować dobre samopoczucie, a dziecko uchronić przed ryzykiem wystąpienia wad wrodzonych i rozwojowych. W jaki sposób można zaobserwować obecność anemii w ciąży? Istnieje szereg objawów, które powinny zaniepokoić przyszłą mamę i skłonić do wizyty u lekarza w celu przeprowadzenia odpowiedniej diagnostyki. Wczesne objawy anemii w ciąży są mało specyficzne, należą do nich m.in.: bóle i zawroty głowy, zmęczenie, problemy z koncentracją, nasilone wypadanie włosów, łamliwość paznokci. Bagatelizowanie wymienionych wyżej symptomów może doprowadzić, do pogorszenia się stanu zdrowia przez nasilenie anemii. Występujące wówczas objawy, to m.in.: duszność, bóle brzucha, bladość skóry, tachykardia − przyspieszone tempo bicia serca, tachykardia), zaburzenia widzenia, drętwienie kończyn, żółtaczka, niedociśnienie − zbyt niskie ciśnienie krwi. Czym grozi anemia w ciąży? Szybko wykryta anemia i wprowadzenie odpowiedniego leczenia nie stanowi istotnego zagrożenia dla zdrowia kobiety ciężarnej oraz dla rozwijającego się płodu. W przypadku, gdy anemia w ciąży jest zaawansowana, istnieje ryzyko zaburzenia rozwoju dziecka. W pierwszym trymestrze ciąży może doprowadzić nawet do poronienia, a w ostatnim trymestrze sprzyja przedwczesnemu narodzeniu się malucha. Takie zaburzenia zdarzają się jednak naprawdę rzadko.
Źródło: