Cytomegalia, zwana również wirusem cytomegalii (CMV), jest to choroba wywołana przez wirusa cytomegalii, należącego do rodziny wirusów herpes. Większość ludzi zakażonych wirusem cytomegalii nie ma żadnych objawów ani dolegliwości, jednak u osób z osłabionym układem odpornościowym, takich jak noworodki, osoby z HIV/AIDS, osoby po przeszczepie narządów lub osoby przyjmujące immunosupresanty, infekcja może prowadzić do poważniejszych komplikacji. Objawy cytomegalii mogą obejmować gorączkę, bóle mięśniowe, zmęczenie, powiększenie węzłów chłonnych i bóle głowy. U noworodków zakażonych wirusem cytomegalii może wystąpić żółtaczka, małogłowie, problemy z wątrobą lub śledzioną oraz inne poważne komplikacje. Cytomegalia jest szeroko rozpowszechniona i zazwyczaj przenosi się poprzez kontakt z płynami ustrojowymi, takimi jak ślina, mocz, krew, nasienie, łzy czy wydzielina pochwy. Osoby z obniżoną odpornością są bardziej narażone na poważniejsze powikłania związane z tą infekcją. Nie istnieje specyficzne leczenie wirusa cytomegalii, ale w przypadku ciężkich infekcji u osób z osłabionym układem odpornościowym stosuje się leczenie przeciwwirusowe w celu złagodzenia objawów i zmniejszenia ryzyka powikłań.
Jak można zarazić się cytomegalia?
Cytomegalia jest przenoszona głównie poprzez kontakt z płynami ustrojowymi zakażonej osoby. Oto kilka sposobów, w jakie można zarazić się wirusem cytomegalii:
-
Bezpośredni kontakt z zakażonymi płynami ustrojowymi: Wirus cytomegalii może być przenoszony poprzez bezpośredni kontakt ze śliną, moczem, krwią, nasieniem, łzami, wydzieliną pochwową oraz innymi płynami ustrojowymi osoby zakażonej.
-
Kontakt płciowy: Wirus może być przenoszony poprzez kontakt seksualny z zakażoną osobą.
-
Przenoszenie z matki na dziecko: Kobieta zakażona wirusem cytomegalii może przenieść go na dziecko podczas ciąży lub porodu. Noworodki zakażone w ten sposób mogą urodzić się z infekcją lub mogą zostać zarażone w pierwszych miesiącach życia poprzez karmienie piersią lub kontakt z zakażonymi płynami ustrojowymi matki.
-
Bezpośredni kontakt z przedmiotami zanieczyszczonymi wirusem: W niektórych przypadkach wirus może przenosić się poprzez bezpośredni kontakt z przedmiotami, takimi jak zabawki, pieluszki, naczynia czy inne przedmioty, które zostały zanieczyszczone płynami ustrojowymi zakażonej osoby.
-
Przeszczepy narządów lub transfuzje krwi: Cytomegalia może zostać przeniesiona poprzez przeszczepy narządów lub transfuzje krwi od osoby zakażonej.
W większości przypadków osoby zakażone wirusem cytomegalii nie wykazują żadnych objawów, dlatego mogą nie zdawać sobie sprawy z zakażenia. Jednak u osób z osłabionym układem odpornościowym wirus ten może wywołać poważne problemy zdrowotne. Dlatego ważne jest zachowanie ostrożności i higieny osobistej, szczególnie u osób z obniżoną odpornością, aby zmniejszyć ryzyko zakażenia wirusem cytomegalii.
Cytomegalia może przebiegać bezobjawowo u większości ludzi, dlatego wielu zakażonych nie wie, że są nosicielami wirusa. U osób z osłabionym układem odpornościowym lub u noworodków zakażonych wirusem cytomegalii, mogą wystąpić pewne objawy. Objawy te mogą być różnorodne i zależą od wieku pacjenta oraz stanu jego układu odpornościowego. Oto kilka objawów, które mogą wystąpić w przypadku objawowej cytomegalii:
- Gorączka
- Bóle mięśniowe i stawowe
- Zmęczenie
- Powiększenie węzłów chłonnych
- Bóle głowy
- Objawy podobne do grypy
U noworodków zakażonych wirusem cytomegalii objawy mogą być bardziej nasilone i obejmować:
- Żółtaczka
- Małogłowie
- Problemy z wątrobą lub śledzioną
- Problemy z wzrokiem
- Zaburzenia neurologiczne
Jeśli podejrzewa się zakażenie wirusem cytomegalii, lekarz może zlecić testy laboratoryjne, takie jak badanie krwi czy testy na obecność wirusa w płynach ustrojowych, aby potwierdzić diagnozę. W przypadku osób z osłabionym układem odpornościowym, takich jak pacjenci po przeszczepie narządów lub osoby zakażone wirusem HIV, ważne jest regularne monitorowanie i badania w celu wykrycia infekcji wirusem cytomegalii oraz ewentualnego leczenia.